มังฮวา - หน้า 4

อ่านมังงะเรื่อง จะโทษว่าทุกอย่างเป็นความผิดฉันก็ได้นะ ซองยุน หนุ่มโอตาคุตัวจริงที่หลงใหลในเกมจีบหนุ่มจีบสาว ถูกมนต์เสน่ห์ของ “ดัลซา” สาวงามที่เหมือนตัวละครในเกมที่เขารักเข้าอย่างจัง จนเมาและหลุดเข้าไปในโมเตลกับเธอ… แต่ทำไมเธอเป็นผู้ชาย

อ่านมังงะวายเรื่อง ความลับใต้แสงจันทร์ อึนกยอล หัวหน้าครอบครัวที่ถูกไล่ออกจากงานนับสิบครั้งหลังพ้นโทษเพียง 6 เดือน ยอมรับข้อเสนอ 2 พันล้านวอน เพื่อฆ่า มยองกึมแท ทายาทบริษัทใหญ่ โดยไม่สนว่าชีวิตจะแย่ไปกว่านี้ แต่เป้าหมายของเขา ไม่ใช่มนุษย์! อึนกยอลถูกสัตว์ประหลาดลึกลับทำร้าย ก่อนจะได้รับข้อเสนอสุดช็อก 1 หมื่นล้านวอน ที่เขาไม่อาจปฏิเสธได้

อ่านมังงะวายเรื่อง Swapping โซฮอนถูกสอบสวนในฐานะชู้ที่อยู่กับเขาในที่เกิดเหตุเวลาผ่านไปจู่ๆ โซฮอนก็ถูกประธานคณะกรรมการบริษัทที่เขาทำงานอยู่เรียกพบเขาได้เสนอข้อตกลงบางอย่างแก่เขา

อ่านมังงะวายเรื่อง ฉันไม่ใช่ไกด์ของคุณ ด้วยอัตราการจับคู่ 92% ทำให้ไกด์ยูกยอลและเอสเปอร์กเยจุนมิน ทะเลาะกันอย่างบ้าคลั่งตั้งแต่ครั้งแรกที่พบหน้ากัน ไม่มีวันไหนเลยที่พวกเขาจะไม่ตีกัน..

อ่านมังงะวายเรื่อง ดิ้นรน ※ เรื่องนี้เกิดขึ้นในประเทศสมมุติที่ได้รับแรงบันดาลใจจากประวัติศาสตร์จริง ตัวละครและเหตุการณ์ในเรื่องไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลจริง อีแทรอก องค์ชายใหญ่ผู้ไม่มีวันได้เป็นรัชทายาทหรือขึ้นครองบัลลังก์ ในวัยสิบสามปี เขาได้รับฝากฝังหลานชาย อีนานยอง จากพี่ชายของตน เด็กผู้ไร้พรสวรรค์ในกระบี่ และมีนิสัยอ่อนโยนเกินใคร ไม่มีใครคาดหวังในตัวนานยอง แต่แทรอกรับเขามาเลี้ยงเพราะหน้าที่เท่านั้นในตอนแรก อย่างไรก็ตาม เด็กชายคนนั้นเติบโตขึ้นโดยมีสายตาจับจ้องอยู่ที่แทรอกเพียงคนเดียว ความปรารถนาที่อยากจะเป็นเหมือนเขาค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นบางสิ่งที่อธิบายได้ยาก แทรอกสัมผัสถึงความเปลี่ยนนั้น และพยายามรักษาระยะห่างไว้อย่างแนบเนียน ทว่าสุดท้าย นานยองกลับพยายามยืนยันความรู้สึกของตน ด้วยการจูบกับชายอื่น—และแทรอกก็บังเอิญเห็นเหตุการณ์นั้นเข้า… “หลานคงกลายเป็นเรื่องต้องห้ามของข้า และข้า… ก็คงเป็นเรื่องต้องห้ามของหลานเช่นกัน”

อ่านมังงะวายเรื่อง คำลวงในคราบลูกแกะ เซจินแค่หวังจะเรียนจบเงียบ ๆ แต่โชคชะตากลับส่งวูฮยอน—ชายหนุ่มลึกลับผู้เหมือนลูกหมาหลงทาง มาเป็นคู่ทำโปรเจกต์ และเขารู้จักเซจิน…มากเกินไป!

อ่านมังงะวายเรื่อง The Fallen Lamb อเมริกาในช่วงทศวรรษ 1960 เดนนิส ชายหนุ่มผู้หยาบกระด้างและมาดแมน ได้รับหน้าที่ดูแลฝูงแกะตามลำพังเป็นเวลาสามเดือนในฤดูร้อน พร้อมเงื่อนไขประหลาดที่ว่า “อย่าไว้ใจสิ่งใดนอกจากแกะ” หนึ่งเดือนต่อมา ชายปริศนาคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น เขาแนะนำตัวว่าชื่อท็อด และบอกว่ามาล่าสัตว์แถวๆ นี้ เดนนิสระแวดระวังตัวต่อท็อด แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็เริ่มตระหนักว่าท็อดเป็นคนที่ไว้ใจได้ และค่อยๆ เริ่มมีใจให้ แม้จะมีบรรยากาศบางอย่างระหว่างเขากับท็อด แต่เดนนิสก็ยังไม่สามารถตัดสินใจได้ง่ายนัก ท้ายที่สุด หมาป่าโคโยตี้เพียงตัวเดียวกลับฆ่าแกะตัวหนึ่งไปจนได้ แล้วเดนนิสจะเลือกจับมือกับ “ความสงสัย” หรือ “ความมั่นใจ” กันแน่?

อ่านมังงะเรื่อง My Teacher Has Chosen My Husband Candidates ลีน่ากำลังนับวันรอที่จะถึงวัยของเธอ เพื่อสารภาพความรู้สึกกับนิกซ์ ครูของเธอในที่สุด เพื่อที่เขาจะได้เป็นสามีของเธอแทนที่จะเป็นผู้ปกครองของเธอ แต่ในวันเกิดที่เธอรอคอยมานาน นิกซ์ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย และห้าปีผ่านไปในพริบตา ลีน่าดูแลร้านของนิกซ์อย่างเชื่อฟังในขณะที่รอเขากลับมา แล้ววันหนึ่ง เธอก็ได้รับจดหมายไร้สาระจากนิกซ์โดยไม่คาดคิด ซึ่งระบุว่าเขาจะส่งสามีในอนาคตมาให้เธอ ซึ่งเป็นคนที่เขาค้นหาและคัดเลือกมาอย่างรอบคอบในช่วงที่เขาไม่อยู่ ลีน่าต้องการเพียงแค่ให้นิกซ์กลับบ้าน แต่คงไม่เป็นไรหรอกที่จะลองเล่นกับผู้สมัครเหล่านี้ในระหว่างนี้ ใช่ไหม?

หลังจากเรียนรู้ 15 ปีที่น่าสังเวชในชีวิตของเขาในฐานะเกมเมอร์ที่ล้มเหลวเป็นฝันร้ายที่ยาวนาน อีออจินก็ดีใจที่ได้เป็นมือใหม่อีกครั้ง ออจินสัญญาว่าจะไม่ทำผิดพลาดซ้ำซาก ออจินเริ่มต้นใหม่ในฐานะฮ็อตช็อต ผู้จับเวลาเก่า เขาพิชิตสัตว์ประหลาด รับอุปกรณ์แสนหวาน และทำแป้งให้เพียงพอเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับชีวิต เป็นที่รักของแฟน ๆ และเกลียดชังโดยศัตรูทั้งเก่าและใหม่ Eojin จะทำลายเกมและชัยชนะหรือเกมจะทำลายเขาอีกครั้งหรือไม่? ติดตามผลงานของผู้แปลก่อนใครได้ที่นี่ คลิ๊กเลย

“ฉันจะไปซื้อลอตเตอรี! ถอดเสื้อผ้าแล้วมามีเซ็กส์กับฉัน!” ฮิมชาน พนักงานออฟฟิศธรรมดาๆ ได้รับตั๋วลอตเตอรีลึกลับ เขาเกาลอตเตอรีอย่างสงสัย…เพียงแต่พบว่าเป็นคูปองเซ็กส์? แต่ในขณะที่เขายื่นตั๋วลึกลับให้ หญิงสาวก็เริ่มเปลื้องผ้าด้วยตัวเอง… นี่เป็นจุดเริ่มต้นของบทใหม่ในชีวิตเซ็กซ์ของเขาหรือเปล่า!

ความสามารถพิเศษในการสร้างหนี้ “หนึ่งพันล้านวอน” ในเพียงชั่วข้ามคืน นำชีวิตที่น่าเบื่อของเขาให้เปลี่ยนไปตลอดการ “ขอร้องล่ะนะ.. ให้ฉันจ่ายหนี้คืนด้วยร่างกายฉันเถอะ…”