Manhwa - หน้า 113

อ่านมังงะเรื่อง จะโทษว่าทุกอย่างเป็นความผิดฉันก็ได้นะ ซองยุน หนุ่มโอตาคุตัวจริงที่หลงใหลในเกมจีบหนุ่มจีบสาว ถูกมนต์เสน่ห์ของ “ดัลซา” สาวงามที่เหมือนตัวละครในเกมที่เขารักเข้าอย่างจัง จนเมาและหลุดเข้าไปในโมเตลกับเธอ… แต่ทำไมเธอเป็นผู้ชาย

วันหนึ่ง เทพธิดาผมสีเงินปรากฏตัวต่อหน้าฉัน [ดาวแห่งกบฏสวรรค์ ผู้ที่ฝ่าฝืนโชคชะตา ผู้กอบกู้โลกเพียงคนเดียวที่ถูกลิขิตให้ถึงจุดจบ] ผู้หญิง คุณกำลังพูดถึงอะไรอยู่? [คุณคือผู้ถดถอยเหรอ?] อะไรนะ? แต่ฉันไม่ใช่คนเดียว…

หลังจากทำงานเป็นผู้ช่วยนักเขียนมาเป็นเวลา 6 ปี คิมจินวูก็ไม่สามารถทนต่อการถูกทารุณกรรมได้อีกต่อไป ในท้ายที่สุด เขาก็โยนบทใส่หน้าเจ้านายอย่างกล้าหาญแล้วลาออก! ผลที่ตามมา? มันเป็นเรื่องที่พูดถึงกันในหมู่นักเรียนมัธยมปลายระหว่างการเดินทางของเกิร์ลกรุ๊ปมิวสิกแบงค์หรือในขณะที่ดูถ่ายทอดสด… ฉันนี่แหละ ที่เป็นตำนานของเรื่องนี้… ทันใดนั้น หน้าต่างสถานะก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าฉัน และ เรื่องราวดราม่าสุดฮาผุดขึ้นมาในใจ! ใช่! ด้วยความสามารถนี้ ฉันสามารถเดบิวต์เป็นนักเขียนบทละครได้ด้วย! แต่… สถานที่เขียนมันสุ่มกำหนดนะ?!

ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่ฉันได้เกิดใหม่เป็นนวนิยายในชื่อฮันนาห์ ผู้ดูแลและครูในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของวัด ที่แย่กว่านั้นคือ เด็ก ๆ ที่ฉันดูแล มิกา เจเรมี และเอียน จะกลายเป็นฆาตกรและผู้ร้ายในนวนิยายเรื่องนี้ เพื่อความอยู่รอด ฉันพยายามหลบหนี แต่เหล่าร้ายตัวน้อยน่ารักเหล่านี้ทนไม่ไหวที่จะเห็นฉันจากไป เนื่องจากพวกเขายังเด็กอยู่ บางทีฉันอาจจะเลี้ยงดูพวกเขาให้เป็นคนดีแทนที่จะเป็นคนเลวได้ มันยากแค่ไหนที่จะเลี้ยงคนร้ายสักสองสามคน? อ่านมังงะ I Raised the Villains Preciously ติดตามก่อนใคร ได้ที่เว็บ romance-manga.com

ฉันเดาว่าฉันเป็นเพื่อนบ้านพิเศษที่มีเรื่องราวมากมาย ตามเนื้อเรื่องดั้งเดิม นางเอกจะต้องช่วยคนร้ายที่บาดเจ็บสาหัส และในทางกลับกัน กลับได้รับความคลั่งไคล้จากคนร้ายสุดหล่อ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ซับนามตัวร้ายก็สลบอยู่หน้าบ้านฉัน มันไม่ได้เป็น? ฉันมองไปรอบๆ สักพักแล้วจึงผลักร่างของชายคนนั้นออกไปด้วยเท้าของฉัน เฮ้. คุณมาผิดบ้านแล้วคนร้าย

อ่านมังงะวายเรื่อง Ron Project วันหนึ่ง ไวรัสมรณะได้แพร่ระบาดไปทั่วโลก แทอัน อดีตทหาร ได้หนีทัพหลังจากทราบเรื่องการทดลองทางชีวภาพที่รัฐบาลของเขาทำขึ้น อย่างไรก็ตาม เขาถูกกองกำลังติดอาวุธจับตัวได้ หลังจากหมดสติไป เขาตื่นขึ้นมาเห็น ‘ผู้อำนวยการวิจัย’ กำลังมองเขาอย่างอ่อนหวาน เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็เริ่มรู้สึกหดหู่ใจกับความหลงใหลอย่างบ้าคลั่งของผู้อำนวยการ