โรงเรียน - หน้า 2

เมื่อเด็กกำพร้าจากสงครามที่กลายมาเป็นนักรบ Agrick เสียชีวิตในสนามรบ ความเสียใจครั้งสุดท้ายของเขาคือเขาไม่ได้พัฒนาทักษะของตัวเองอย่างเต็มที่ ช่วงเวลาต่อมา เขาก็เกิดใหม่อีกครั้ง… ในครอบครัวของอัจฉริยะ! ตอนนี้ ในฐานะ Dane Sogress เขาต้องเลือกที่จะเป็นทหารถือหอกเหมือนพ่อ เป็นนักฆ่าเหมือนแม่ หรือเป็นผู้เรียกหรือใช้เวทมนตร์เหมือนพี่สาวของเขา แต่แทนที่จะเลือก Dane กลับตัดสินใจที่จะเรียนรู้ทุกอย่าง! ในที่สุด Dane จะกลายเป็นปรมาจารย์ด้านทักษะที่เขาควรจะเป็นได้หรือไม่? หรือการใช้ชีวิตคู่สองครั้งของเขาจะจบลงด้วยความล้มเหลวอีกครั้ง?

ซ่ง หยุนเซียง แม่ทัพวิญญาณแห่งดวงดาวคนสุดท้ายของเผ่าพันธุ์มนุษย์ นำระบบกลับไปสู่ยุคมหาวิทยาลัย เมื่อเขายังเป็นวัยรุ่น เขาถูกวิญญาณที่ไม่สมบูรณ์บังตา เพราะเขาอ่อนแอและทำได้เพียงดูญาติและเพื่อนตายต่อหน้าเขา ในชีวิตนี้ เขากลับมาพร้อมกับระบบเกิดใหม่ พร้อมประสบการณ์การต่อสู้ 60 ปี ความรู้และเทคโนโลยี และกลับไปโรงเรียน จากนั้นเป็นต้นมา เขาเคยสร้างหุ่นยนต์เพื่อต่อสู้กับสัตว์ประหลาด สิ่งที่เสียใจ คนที่พลาดไป คราวนี้จะไม่ทิ้งความเสียใจ

หลังจากเลิกเรียน ควอนแดกุนกำลังเตรียมตัวสอบคุณสมบัติ ขณะทำงานพาร์ทไทม์ในร้านสะดวกซื้อ เขาทะเลาะกับอันธพาล Daegun ซึ่งเอาชนะพวกเขาได้อย่างง่ายดายได้รับการเสนอโครงการชื่อ “Iljin in Charge/The Bully In Charge” โดย Educational Foundation ซึ่งเฝ้าดูเขาอย่างใกล้ชิดมาเป็นเวลานาน เขาซึ่งยอมรับข้อเสนอนี้หลังจากพิจารณาอยู่นาน เข้าโรงเรียนมัธยมที่เป็นของมูลนิธิและเอาชนะคนอันธพาลของโรงเรียนนี้ทีละคนตามคำสั่งของมูลนิธิ

“หน้าต่างระบบ…? เกิดอะไรขึ้นที่นี่…” [การซิงโครไนซ์เรื่องราวจากมุมมองของฮัน ซิฮา] ฉันกลายเป็นฮัน ซิฮา ตัวร้ายตัวเล็กๆ ในนิยายแฟนตาซีสุดมืดหม่นที่ฉันเคยรัก ‘ทำไมต้องเป็นฮัน ซิฮาด้วย! เขาไม่มีพรสวรรค์ด้านเวทมนตร์เลย แถมยังถูกตัวเอกฆ่าตายตั้งแต่ต้นเรื่องด้วย!’ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันต้องเอาชีวิตรอดให้ได้! การจะใช้ชีวิตอย่างสงบสุขโดยไม่ไปพัวพันกับตัวเอก การสำเร็จการศึกษาจากสถาบันเป็นสิ่งจำเป็น แต่สำหรับฮัน ซิฮา ผู้ไม่มีพรสวรรค์ด้านเวทมนตร์และทักษะทางสังคมที่แย่มาก นี่เป็นงานที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย… การฝึกฝน… มันอาจจะเกี่ยวข้องกับงานในชีวิตก่อนหน้านี้ของฉัน ฉันควรลองดูไหม “สัตว์เลื้อยคลาน… นั่น เชื่อฉันเถอะ” [คุณฝึกฝนมังกรแดงได้] มันได้ผล…? ฉันจะเป็นผู้ฝึกฝนอัจฉริยะได้จริงหรือ เอาล่ะ มาโฟกัสที่การสำเร็จการศึกษาแบบนี้กันเถอะ! แต่แล้ว… “ฮัน ซิฮา ร่วมมือกับฉันสิ” “ฮานซีฮา! อยากร่วมแข่งขันเล่นแร่แปรธาตุกับฉันไหม?” “ฮานซีฮา… ฉันต้องบอกอะไรเธอหน่อย… มันสำคัญนะ” ตัวเอกที่ควรจะฆ่าฉันในเนื้อเรื่องดั้งเดิมตอนนี้เริ่มสนใจฉันแล้ว?! ฉันจะจบการศึกษาได้อย่างปลอดภัยจริงๆ เหรอ?