แนวมังงะ - หน้า 164

ฉันตั้งเป้าที่จะเป็นเหมือนโอนีซังพนักงานต้อนรับอันดับหนึ่งของฮาเระ! ในโลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์ ตั้งแต่อายุยังน้อย Nunnaly อยากเป็นพนักงานต้อนรับที่ Haare มาโดยตลอด เช่นเดียวกับพี่คนนั้น พ่อแม่ของเธอบอกเธอว่าเธอไม่สามารถเป็นหนึ่งได้เว้นแต่เธอจะลงทะเบียนเรียนในสถาบันเวทมนตร์ของอาณาจักรและกลายเป็นผู้ใช้เวทมนตร์ระดับสูง อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอไปถึงที่นั่นเธอถูกห้อมล้อมด้วยราชวงศ์และคนชั้นสูง Nunnaly มุ่งมั่นที่จะดีที่สุดในหมู่สามัญชนทั้งหมด! แต่เจ้าชายที่นั่งข้างเธอมักจะเข้ามาขวางทางเธอเสมอ! หลังจากเรียนจบ Nunnaly ประสบความสำเร็จในการเป็นพนักงานต้อนรับที่ Haare แต่ในแต่ละวันนั้นวุ่นวายกว่าที่คิดไว้มาก! เหนือสิ่งอื่นใด เจ้าชายจอมกวนที่ตามตื๊อเธอไม่หยุดหย่อนได้งานทำแล้ว และ…??

สาวน่ารัก ๆ ที่ทำการซื้อขายแลกเปลี่ยนที่มีความเสี่ยง

เมื่อโลกของเกมและบลูสตาร์รวมกันเป็นหนึ่ง ยุครุ่งอรุณก็มาถึง โจว ยี่ เทเลพอร์ตเข้าไปในนั้นและกลายเป็นเพียงนักฆ่า แต่มีบางอย่างไม่ถูกต้องเกี่ยวกับทักษะของเขา ดวงตาแห่งความตาย: ความเสียหายที่แท้จริงทั้งหมดเพิ่มขึ้นห้าเท่าใช่ไหม ดาเมจ 9999 จัดการได้ง่ายๆ ด้วยการสะบัดมีดเหรอ? พระหัตถ์ของพระเจ้า: ความสำเร็จในการขโมยอย่างแน่นอน แม้แต่คุณสมบัติและทักษะของสัตว์ประหลาดก็สามารถขโมยได้? ดังนั้น Zhou Yi จึงตัดสินใจที่จะไม่เป็นมนุษย์อีกต่อไป กลายเป็นสัตว์ประหลาดชั้นสูงเหรอ? ในไม่กี่วินาที!

อากิฮิโกะ ชิมูระ อายุ 20 ปี (ชาย) เมื่อฉันตื่นนอนในตอนเช้า ฉันเป็นโลลิผมบลอนด์ตัวน้อย

เด็กหนุ่มผู้ทำงานหนักได้รับระบบผลาญเงินมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ภารกิจ: ใช้จ่าย 100 ล้านใน 48 ชั่วโมง หากภารกิจล้มเหลวจะถูกลงโทษโดนตัดxxx ฉันเลยไม่อยากแพ้ เพราะถ้าฉันแพ้ ฉันจะกลายเป็นขันที

สิบล้านปีก่อน หลี่ฉีเย่ปลูกต้นไผ่สีเขียวมรกต เมื่อแปดล้านปีก่อน เขาเลี้ยงปลาคาร์ป เมื่อห้าล้านปีก่อน เขารับอุปการะเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ วันหนึ่งเขาตื่นขึ้นมาและพบว่าไผ่มรกตกลายเป็นเทพ ปลาคาร์ปกลายเป็นมังกรทอง และเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ กลายเป็นจักรพรรดินีแห่งเก้าอาณาจักร

จั่วหยิง อดีตผู้เชี่ยวชาญการไขคดีในแวดวงกฎหมายชื่อดังของมหาวิทยาลัยหวนหยาง ถูกลูกสาวของเธอจั่วหยางนำตัวขึ้นศาล เมื่อจั่วหยิงถูกตัดสินประหารชีวิต ศาลกลับเปลี่ยนคำตัดสินให้เธอถูกคุมขังในโรงพยาบาลจิตเวชแทน จั่วหยางได้รับการเลื่อนตำแหน่งเนื่องจากผลงานของเธอในการไขคดีนี้ แต่หลังจากนั้น ก็เกิดเหตุการณ์คดีฆาตกรรมต่อเนื่องในเมืองขึ้น โดยที่เธอไม่สามารถไขคดีเหล่านั้นได้ ทำให้เธอต้องขอความช่วยเหลือจากแม่ของเธอ ในขณะที่เผชิญหน้ากับแม่ผู้ที่เคยให้ความรัก แต่ตอนนี้กลับเหลือเพียงความรู้สึกที่ซับซ้อนซึ่งไม่สามารถอธิบายได้ เหงื่อของจั่วหยางได้ไหลลงอาบแก้มของเธอ “ลูกสาวที่รักของฉัน เพียงแค่ทำหน้าตาน่ารัก เธอก็จะได้รับความช่วยเหลือ แล้วมีเหตุผลอะไรที่ฉันจะไม่ทำให้ล่ะ?” จั่วหยิงกล่าวด้วยรอยยิ้มพร้อมกับมองหนังสือพิมพ์ในมือของเธอ กุญแจมือบนข้อมือของเธอดูเด่นสะดุดตา ใครกันที่จะเป็นนกในกรงตัวจริง?